Het is acht weken geleden dat we zijn verhuisd, een kamer is bijna klaar en vandaag beginnen we aan een grote opmars voor Kerstmis. Het wordt een hel, maar het zou vijf weken moeten duren en dan hebben we één slaapkamer klaar, nog twee bijna klaar en de zitkamer kan beginnen.
via De Oude Aardappelwinkeltafel geschilderd in Summer Pudding door Atelier Ellis
Het is een beetje chaotisch omdat we vloeren, radiatoren en ramen vervangen, wat betekent dat je hier wat moet doen – radiatorleidingen – voordat je daar wat meer kunt toevoegen – schrijnwerk en decor – voordat je de vloer legt en de radiatoren zelf installeert. In een ideale wereld, die dit niet is, zouden we eerst het raam doen, gevolgd door de eerste reparatie van de radiator, de vloer, het schrijnwerk en de inrichting en de radiatoren als finishing touch. Dit zou waarschijnlijk ook betekenen dat we er ook niet in wonen, maar aangezien dat geen optie is, moeten we elke kamer gedeeltelijk in stijl doen en de chaos van kamer naar kamer verplaatsen als een gigantisch Tetris-spel.
Maar in theorie zouden we tegen Kerstmis opslagruimte moeten hebben voor alle dozen, de harde vloeren – planken en kurk – zullen naar beneden zijn en de ramen op de bovenverdieping zijn vervangen. Dan moet er nog wat bijgewerkt worden rond de ramen en de finishing touch – sisalvloeren in twee van de slaapkamers is alles wat overblijft.
De keuken en badkamer beginnen in januari, maar we zouden tenminste ruimte moeten hebben voor de dozen, zodat het gemakkelijker zal zijn om te manoeuvreren en als de badkamer op de bovenverdieping klaar is, zou de chaos beperkt moeten blijven tot de begane grond. Alles is nu gekozen en/of besteld behalve de kleur voor de zitkamer planken en wanden. Ik weet ongeveer wat het zal zijn, maar de definitieve beslissing moet nog worden genomen. En dus kijken we vandaag naar kamers waar één brandpuntskleur opvalt. Soms gaat het om de kleur, soms om hoe het wordt aangebracht. Ik vond ze allemaal op verschillende manieren inspirerend.
Ik ga je een beetje laten scrollen. De bovenste kamer gaat over het schilderen van de tafel voor dat drukke maar monochrome behang. Geschilderde meubels hebben in de loop der jaren een slechte reputatie gekregen, deels denk ik omdat we er gewoon te veel van hebben gezien. Maar goed gebruikt (en niet in elke kamer) kan het een essentieel hulpmiddel zijn in het decoratiearsenaal. Het leuke van deze neutrale achtergrond, hoewel het behang zelf een dramatisch patroon is, is dat je de tafel kunt schilderen wanneer je maar wilt en in welke kleur je maar wilt en het zal nog steeds werken. Dit, voor degenen die zich snel vervelen, betekent dat je het uiterlijk van de kamer kunt veranderen zonder behang te verwijderen of een ladder te beklimmen. Op een dag, een blik verf, een penseel en de klus is geklaard.
De tweede afbeelding is omgekeerd. Het hout blijft natuurlijk en de kleur wordt erachter toegevoegd. Nogmaals, het schilderen van een muur is niet de grootste klus en misschien is het minder onhandig dan een bureau en je kunt zien hoe deze kamer zo vaak als je wilt opgefrist kan worden door simpelweg de kleur van de muur erachter te veranderen.
Hierboven steekt de stoel als een schilderij af tegen deze chocoladedonkere planken. De gouden poten zijn een geweldige touch en nog een gemakkelijke verandering om een meubelstuk te personaliseren en karakter te geven. Ze trekken ook de aandacht naar het vergulde bijzettafeltje, terwijl het rijke abrikozenfluweel linkt naar de boeken op de planken.
Nu hield deze foto me tegen. U kunt de originele afbeelding bezoeken om de voor en na te zien. In wezen was het een laag raam, krap onder een schuin plafond dat er een beetje vreemd uitzag met meubels ervoor. Maar door van deze eigenaardigheid een kenmerk te maken, heeft het een ruimte gecreëerd die er uiterst uitnodigend, gezellig en vooral gemeen uitziet. Als je in een tijdschrift zou lezen dat de eigenaar een kleine leeshoek wilde creëren en een raam wilde toevoegen om natuurlijk licht binnen te laten, zou je denken dat dit was gedaan tegen, waarschijnlijk niet onaanzienlijke, kosten, om geheel persoonlijke redenen. In plaats daarvan is het uit noodzaak ontstaan en heeft het ervoor gezorgd dat iets architectonisch problematisch er weloverwogen en interessant uitziet. Natuurlijk is dit raam geen probleem waar velen van ons mee te maken zullen krijgen, maar ik geloof dat velen van ons vreemde hoekjes en ruimtes hebben waar het instinct is om te proberen het weg te schilderen en te verbergen, maar misschien de tijd nemen om er een gebruik voor te vinden en de vreemde vormen te vieren, zal uiteindelijk meer voldoening geven.
Dit geel is het tegenovergestelde van de kamer erboven. Hier was er geen kenmerk dat verborgen moest worden, maar de eigenaar heeft er een gemaakt met verf. Ze is echter nog een, slimme, stap verder gegaan. In plaats van te stoppen bij de kroonlijst en een eenvoudige rechthoek op de muur te creëren, is ze verder gegaan over het plafond en heeft ze een ronding toegevoegd die lijkt op een vervormde schaduw. Dit is zowel interessanter als kunstzinniger. Zo’n slim idee en een idee dat ik niet zou hebben gehad, dus ik ben des te meer onder de indruk van hoeveel deze eenvoudige toevoeging aan de ruimte toevoegt.
Dus wie heeft er een vreemde ruimte die ze nu willen vieren?
