Iets aan dit huis trok meteen mijn aandacht en ik kan niet beslissen of het de vorm of de kleur of misschien de tuin was. Hoe het ook zij, het verdiende een nadere beschouwing. Ik denk dat het deels komt doordat het het einde van het terras is en de dramatische blauwgrijze kleur van het metselwerk het vrijstaand doet lijken en de dramatische helling van het dak benadrukt.
Het is op de markt met Het moderne huis voor £ 995.000 en een van de belangrijkste verkoopargumenten is de tuin, die is ontworpen om met de seizoenen mee te veranderen en het hele jaar door een grote verscheidenheid aan dieren in het wild aan te trekken. Het bevindt zich in Barnett en het werk is gedaan door de architecten Storp Weber. Binnen komen?
Dit was het tweede beeld dat mijn aandacht trok. Het blauwgrijs van het metselwerk aan de buitenkant is naar binnen gehaald om die mooie erker te accentueren en vervolgens overgenomen door die enorme wandlamp. Dat is trouwens de Lampe De Marseille van Le Corbusier en hoewel hij normaal gesproken voor ongeveer £ 800 te koop lijkt te zijn, heb ik hem gevonden hier voor £ 472 (waar op het moment van plaatsing). Het was zo’n enorme korting dat ik helemaal opgewonden raakte en het in mijn mandje gooide totdat The Mad Husband me eraan herinnerde dat het nog steeds bijna £ 500 is voor een lampje. Maar wat een licht. Ik bedoel, we zouden zonder stoel kunnen als we dat licht toch hadden?
Als je de keuken inloopt, valt meteen de gele trap op – waarvan de kleur is overgenomen in de stoelen bij de erker in de kamer erboven. Ik heb ook die Lego-bloemen – een lockdown-traktatie waar ik elke dag blij van word. En dit is een van de belangrijkste punten van dit huis – decoreer in kleuren die je vreugde brengen – dat kan zuurgeel zijn (het is niet voor mij) of het kan een delicate moddertint zijn die alleen in een noordwestelijke hoek van Seattle te vinden is ( meer ik) maar wat het ook is, de trappen zijn de eerste die je ziet als je van buiten naar binnen komt, dus het is essentieel dat ze je hart een lift geven als je ze ziet. Probeer de binnenkant van de voordeur zo te verven dat het ook het eerste is dat je ziet als je naar beneden komt.
Een beetje rondscharrelen in dit huis, maar boven kun je zien hoe geel op zichzelf al een decoratief kenmerk is als de deur open is – onderschat nooit de kracht van een deur om decoratie te zijn – vooral als je platte deuren zonder kenmerken hebt die eruit kunnen zien zoals gekleurde panelen. Als de deur gesloten is, blijft het geel echter achter in de vorm van het kunstwerk en, netjes dit, de rugleuning van de stoel. Nogmaals, als je meubels hebt die met de rug naar de kamer staan – bureaustoelen bijvoorbeeld – is het de moeite waard om hun achteraanzicht te overwegen. Het saaie zwarte stuk waarop je zit, is grotendeels aan het zicht onttrokken omdat het naar het bureau (of je billen) is gericht, maar dat terugkaatsen brengt een ander weloverwogen element naar de kamer. De groene stoel zorgt ervoor dat het allemaal niet verschuift naar gecoördineerde afstemming.
Meer geel in deze kamer – een iets meer okerkleurige versie hier en, in combinatie met het grijs, brengt een echte sfeer uit het midden van de eeuw in de ruimte. Ik ben dol op de manier waarop de kleuren van het gestreepte schilderij in strepen door de kamer zijn herhaald. Je kunt erg loskomen bij het matchen van schilderij met decor, maar dit werkt redelijk goed.
In deze slaapkamer is het geel minder maar de stoel brengt ons terug naar het schilderij met zijn gele achtergrond. En zo creëer je een rode draad. Geel is duidelijk een van de draden die dit decor samenbindt, maar dit is echt een goed voorbeeld van hoe het overal wordt gebruikt, maar op verschillende manieren. Om samen te vatten: we beginnen bij de trap, we hadden de stoelen in de zitkamer, de muren en deuren boven leiden ons naar een zachte sprei en een schilderij boven een open haard. Er is dus veel geel, maar het wordt in verschillende vormen, vormen en materialen door het hele huis gebruikt. Dat betekent dat het nooit saai is en het zorgt voor de rode draad in plaats van een zee van bijpassende gele muren waardoor elke kamer er hetzelfde uitziet.
Er was ook een grijze en gele badkamer, maar dat laat ik je zelf ontdekken als we teruggaan naar de zitkamer waar we vanuit deze hoek de groene worp kunnen zien die ook naar andere kamers leidt. En vergeet niet dat planten als groen tellen.
Nu om de benedenverdieping nauwkeuriger te bekijken, want er is nog een element dat door dit huis wordt herhaald. Zie je de boog die naar het eetgedeelte leidt? Het is een interessante manier om iets toe te voegen aan wat misschien een lang donker gebied aan de achterkant van het huis was. Het klinkt een beetje door in de ronde tafel die vooraan zit en brengt je blik zelfs terug naar de kraan vooraan, al was dat misschien niet het eerste waar ze aan dachten bij het decoreren. Echter…
Trek je terug naar de zitkamer en je ziet dat er nog een boog is die van daar naar de keuken leidt. Nu, ik weet dit helemaal niet, maar ik vraag me af – zie je die uitsparing die dienst doet als plank aan de zijkant? Dat hele witte gedeelte ziet eruit als een paneel dat aan de muur is bevestigd. Het is moeilijk te zeggen of het een ontwerpkenmerk is of opzettelijk was, maar het komt bij me op, als je meer rondingen wilde aanbrengen, of de vorm van je deuropeningen wilde veranderen zonder bouwkundig ingenieurs nodig te hebben om nieuwe lateien te berekenen, enzovoort, dan zou je dat kunnen doen doe het op deze manier. Voeg een paneel toe. Verf het in elke gewenste kleur en zorg ervoor dat er wat extra’s zijn – zoals die uitgesneden plank om het een doel te geven en niet om het te laten lijken alsof je iets probeert te verbergen.
Dit lijkt misschien een vreemd idee, maar schrijven als iemand die een willekeurige gotische boog in de keuken heeft geërfd, waardoor het onmogelijk is om een deur te repareren zonder behoorlijk serieus bouwwerk – en het ontbreken van een deur betekent dat het rookalarm in de hal elke keer afgaat. keer dat je toast maakt – ik kijk met interesse naar dit idee
Een laatste boog voor jou hier en dit is weer een slimme. De deur is niet van vorm veranderd, maar de beglazing herschept de vorm van beneden en zorgt voor een andere visuele link met de rest van het huis. Het zijn dit soort details – samen met handgrepen en schakelaars zoals ik eerder deze week al zei – die het verschil maken voor hoe goed je huis eruitziet. Fantastisch meubilair is geweldig, gaat lang mee en ziet er goed uit, maar onderschat niet de kracht van het gebouw om een ontwerp echt tot zijn recht te laten komen.
Dus, iemand die deze week naar Noord-Londen verhuist?
